Ο νεαρός Κύπριος fashion designer θα «ταράξει» την σκηνή της μόδας με το νέο του εγχείρημα! Η πολύχρωμη συλλογή του είναι γεμάτη μηνύματα!
Ο Μιχάλης Παντελίδης είναι ένας νέος, ταλαντούχος και πολυάσχολος καλλιτέχνης. Λάνσαρε πρόσφατα το δικό του brand που συνδυάζει την αγάπη του για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τη φωτογραφία και την τέχνη. Το πρώτο του έργο ονομάζεται «The Land of Decomposition» και εξερευνά εναλλακτικούς τρόπους χρήσης των σκουπιδιών, αποδεικνύοντάς ότι και τα σκουπίδια έχουν αξία, καθώς μπορούν να μετατραπούν σε όμορφες και πρωτότυπες δημιουργίες, όπως σε πολύχρωμα και χαρούμενα φουλάρια!
Πάντα πολύχρωμα και έντονα διακοσμημένα τα δημιουργήματα του Μιχάλη, είναι πραγματικά πανέμορφα αλλά και χρήσιμα! Στην συνέντευξη που ακολουθεί, περιγράφει το ταξίδι του στον κόσμο της δημιουργίας, μιλά για τους εμπνευστές του, ενώ αποκαλύπτει και το τι θα ακολουθήσει. Μιλώντας για την δημιουργική πορεία του στο χώρο της μόδας, τονίζει, ότι, ως καταναλωτές, οφείλουμε να μην αγνοούμε την χρησιμότητα αυτών των υλικών.
Μέσα από το έργο του Μιχάλη Παντελίδη αντιλαμβανόμαστε ότι ένα προϊόν «μιας χρήσης» ή «άνευ αξίας» έχει τη δική του ομορφιά, σημασία, αξία και χρησιμότητα – τίποτα δεν πάει χαμένο!
Στο τρέχον έργο του, ο κύπριος δημιουργός διερευνά και βρίσκει εναλλακτικούς τρόπους χρήσης των σκουπιδιών και μας παρουσιάζει την νέα του συλλογή που αποτελείται από πολύχρωμα και χαρούμενα φουλάρια! Όλες οι δημιουργίες του, όπως και τα φουλάρια, είναι κατασκευασμένα από 100% ανακυκλωμένο πλαστικό.
Θυμάσαι πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι για τη μόδα;
Από τότε που ήμουν μικρός, θυμάμαι να έντυνα τις κούκλες της αδελφής μου και να τους άλλαζα τα ρούχα τους καθημερινά, γιατί ένιωθα ότι δεν θα τους άρεσε να φορούσαν κάθε μέρα τα ίδια! Στα 22 μου, ξεκίνησα να εξερευνώ τον κόσμο της μόδας περισσότερο. Επισκεπτόμουν καταστήματα, εκθέσεις και έβλεπα πολλές ταινίες που αφορούσαν διάσημους και καταξιωμένους σχεδιαστές, όπως οι Valentino, Alexander Mcqueen, Karl Lagerfeld.
Από ποιόν εμπνεύστηκες και ειδικεύτηκες στη σχεδίαση υφαντών;
Όταν επισκέφθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου την έκθεση μόδας του Γάλλου σχεδιαστή Jean Paul Gaultier, στο Παρίσι, ερωτεύτηκα τα υφάσματα, τις σιλουέτες αλλά και τον τρόπο που ο ίδιος έλεγε ιστορίες μέσα από τις συλλογές του. Υποστήριζε και γιόρταζε την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου!
Ποιά είναι η δική σου κινητήριος δύναμη;
Η κινητήριος δύναμή μου, είναι το πάθος, η αγάπη μου για τον χώρο της μόδας και η δίψα για εξέλιξη που δεν τελειώνει ποτέ!
Ποιο είναι το κοινό στο οποίο στοχεύεις με τα σχέδια σου;
Τα φουλάρια απευθύνονται σε άντρες και γυναίκες που εκτιμούν την τέχνη, το ιδιαίτερο σχέδιο, την ιστορία και τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από αυτά. Σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για αναβιώσιμη μόδα, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση. Απευθύνονται σε άτομα που θέλουν να υποστηρίζουν νέους καλλιτέχνες, όπου οι δημιουργίες τους δεν επιβαρύνουν αρνητικά το περιβάλλον. Σε εκείνους που τους αρέσει να ξεχωρίζουν στις καθημερινές τους εμφανίσεις, να παίζουν με τα χρώματα και να φοράνε ιδιαίτερα και μοναδικά κομμάτια.
Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο από την ενασχόληση σου ως σχεδιαστής μόδας;
Το ταξίδι της δημιουργίας από τον πίνακα ιδεών μέχρι το τελικό προϊόν. Το να ξεκινάς ένα έργο, χωρίς να έχεις στο μυαλό σου το τελικό αποτέλεσμα, και μέσα από την έρευνα και την πραγματικότητα να φτάνεις εκεί. Τα λάθη και οι αποτυχημένοι πειραματισμοί που γίνονται σε αυτή την πορεία, αποτελούν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι για εμένα, καθώς προκαλούν την δημιουργικότητά μου και με ωθούν στην εξέλιξη.
Ήταν μεγάλο το ρίσκο να δημιουργήσεις το δικό σου brand στη βάση της χρήσης αποκλειστικά ανακυκλώσιμων υλικών;
Δεν το είδα σαν ρίσκο αλλά σαν υποχρέωσή μου να το κάνω, αφού πλέον υπάρχει τρόπος να δημιουργούμε στιλάτες δημιουργίες με την επαναχρησιμοποίηση υλικών. Φυσικά υπάρχουν και δυσκολίες, καθώς πρόκειται για έναν καινούργιο τρόπο δημιουργίας που απαιτεί περισσότερη έρευνα και ενημέρωση του κοινού, ούτως ώστε να το αποδεχτεί και να το εκτιμήσει.
Είναι σημαντική για σένα η χρήση αξεσουάρ;
Φυσικά. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιούμε αξεσουάρ και μου αρέσει πολύ να βλέπω ανθρώπους να τολμούν να παίξουν με το στυλ τους και να δίνουν ένταση και χρώμα στις εμφανίσεις τους.
Ποιός ήταν ο μεγαλύτερος φόβος σου όταν ξεκινούσες τη δική σου φίρμα;
Αν θα πετύχει, αν θα το αγαπήσει ο κόσμος… Σκεφτόμουν πολλές φορές, πώς θα μπορέσω να μεταδώσω αυτά που έχω στο μυαλό μου στον κόσμο, μέσα από υφάσματα; Νιώθω πολύ ευγνώμων που λίγους μήνες μετά το κατάφερα και μέχρι σήμερα συνεχίζω να εισπράττω μεγάλη αγάπη από τον κόσμο για τις δημιουργίες μου.
Είχε υψηλές απαιτήσεις η τρέχουσα συλλογή σου;
Αρχικά έβγαζα φωτογραφίες από σκουπιδότοπους και τις επεξεργαζόμουν στον υπολογιστή μου. Όταν άρχισαν να δημιουργούνται αυτά τα έντονα χρωματικά μοτίβα, αποφάσισα να το λανσάρω σαν προϊόν και κατάλαβα πόσο απαιτητικό είναι το όλο κομμάτι της επιχειρηματικότητας, της συσκευασίας, της προώθησης αλλά και της πώλησης. Το έκανα παράλληλα με άλλες εργασιακές ασχολίες όσο βρισκόμουν στο Άμστερνταμ και τότε διαπίστωσα ότι, όχι μόνο έπρεπε να διαθέτω απίστευτο χρόνο, απαιτούσε δέσμευση και αφοσίωση.
Πώς θα περιέγραφες την αισθητική του brand σου;
Παιχνιδιάρικη, έντονη, ζωντανή, πολύχρωμη.
Πιστεύεις ότι η δημιουργικότητα είναι σημαντική στο σχεδιασμό, τη διαφορετικότητα και τη χρηστικότητα;
Πολύ σημαντική, ναι. Όταν αποφασίσεις να δημιουργήσεις με την επαναχρησιμοποίηση υλικών, αμέσως μειώνονται οι επιλογές σου και πρέπει να δουλέψεις με αυτά που έχεις γύρω σου. Τα υλικά πολλές φορές καθορίζουν το σχέδιο.
Ποιά είναι η εργασιακή ηθική την οποία έχεις υιοθετήσει, ενώ δραστηριοποιείσαι στον χώρο της μόδας;
Το συγκεκριμένο έργο το άρχισα ενώ εργαζόμουν στο Άμστερνταμ, οπότε καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος μου ήταν περιορισμένος. Για να το πετύχω αυτό έβαζα κάθε Δευτέρα μικρούς, ρεαλιστικούς, εβδομαδιαίους στόχους και κάθε Κυριακή έκανα έλεγχο και αναθεώρηση της δράσης και των αποτελεσμάτων μου. Η συστηματική δράση ήταν αυτό που με βοήθησε να εξελιχθώ.
Όλα ξεκίνησαν ένα Αυγουστιάτικο πρωινό του 2020, όπου πήγα με τον πατέρα μου στο “Πράσινο Σημείο Στροβόλου” να πετάξουμε κάποια “σκουπίδια”. Εκεί αντίκρισα βουνά από πλαστικό, χαρτόνια, σίδερα, έπιπλα και άλλα πολλά. Εγώ όμως δεν έβλεπα σκουπίδια, έβλεπα έντονα χρώματα και πανέμορφα σχήματα. Με φόντο το μπλε του ουρανού, στα μάτια μου έμοιαζαν με ζωγραφιά!
Πες μας λίγα λόγια για το πρώτο σου έργο «The Land of Decomposition» (Η χώρα της αποσύνθεσης).
Όλα ξεκίνησαν ένα Αυγουστιάτικο πρωινό του 2020, όπου πήγα με τον πατέρα μου στο “Πράσινο Σημείο Στροβόλου” να πετάξουμε κάποια “σκουπίδια”. Εκεί αντίκρισα βουνά από πλαστικό, χαρτόνια, σίδερα, έπιπλα και άλλα πολλά. Εγώ όμως δεν έβλεπα σκουπίδια, έβλεπα έντονα χρώματα και πανέμορφα σχήματα. Με φόντο το μπλε του ουρανού, στα μάτια μου έμοιαζαν με ζωγραφιά! Δεν φανταζόμουν τότε ότι αυτές οι φωτογραφίες θα γίνονταν… φουλάρια! Η ανάγκη μου να δώσω αξία στα σκουπίδια προέρχεται από προσωπικές εμπειρίες, όπου δεν έδινα την πραγματική αξία στον εαυτό μου και άφηνα γνώμες και συμπεριφορές ανθρώπων γύρω μου να με μειώνουν και να με επηρεάζουν. Έπρεπε να μάθω να δίνω αξία στο καθετί, να εντοπίζω και να εστιάζω στην όμορφη πλευρά των πραγμάτων. Νιώθω τόσο ευγνώμων γι’ αυτό το ταξίδι!
Έχεις κάνει ενέργειες ώστε να επεκταθεί το brand και τα σχέδια σου;
Ναι, είμαι σε επαφή με κατάστημα στη Ρώμη (Ιταλία) όπου συζητάμε την πώληση φουλαριών εκεί και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. Έχω ήδη τα σχέδια για την επόμενη συλλογή φουλαριών.
Ποιες πιστεύεις ότι είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τους νέους σχεδιαστές, που ξεκινούν σήμερα;
Υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός και είναι πολύ εύκολο να αρχίσεις να αλλοιώνεσαι για να ικανοποιήσεις τους αγοραστές. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι να μένεις σταθερός στις αξίες και στο ήθος σου.
Απέκτησα υπέροχες εμπειρίες ευχάριστες, είχα όμως και στενάχωρες…Τις δέχομαι όλες και τις αγκαλιάζω, διότι με ωθούν στην εξέλιξη και αποτελούν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα
Τι αποκόμισες από τις εμπειρίες που απέκτησες από την πορεία σου στο χώρο;
Απέκτησα υπέροχες εμπειρίες ευχάριστες, είχα όμως και στενάχωρες. Τις δέχομαι όλες και τις αγκαλιάζω, διότι με ωθούν στην εξέλιξη και αποτελούν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μέσα από αυτή την πορεία, έμαθα να σέβομαι το ταξίδι, να έχω υπομονή, να είμαι ταπεινός, να σέβομαι τον κάθε άνθρωπο γύρω μου ανεξαρτήτως επαγγελματικής κατάρτισης, γι’ αυτό και έχω εξοικειωθεί πάρα πολύ με “αποτυχημένες πειραματικές προσπάθειες”.
Μεταξύ των σπουδών σου, έκανες πρακτική στο ατελιέ των Iris Van Herpen και Ronald Van Der Kemp στο Άμστερνταμ. Ποιές εμπειρίες απέκτησες και ποιες είναι οι απαραίτητες δεξιότητες κατά τους ίδιους, που θα πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει επιτυχημένος σχεδιαστής κλωστοϋφαντουργικών;
Μέσα από την πρακτική μου στο ατελιέ της Iris Van Herpen έμαθα να έχω υπομονή, να δουλεύω με ακρίβεια, με πολύ προσοχή στην λεπτομέρεια και κυρίως, ότι, τα καλά πράγματα χρειάζονται πολύ κόπο και μόχθο. Νιώθω πραγματικά ευγνώμων για τις εμπειρίες μου στο Άμστερνταμ. Όσο για τον Ronald Van Der Kemp, ήταν μεγάλο σχολείο για μένα! Είναι ο αγαπημένος μου σχεδιαστής.
Δίπλα στον Ronald Van Der Kemp έμαθα να πιστεύω σε μένα!
Φαίνεται ότι τον θαυμάζεις πολύ…
Δίπλα στον Ronald Van Der Kemp έμαθα πολλά! Καταρχάς τον θαυμάζω για το ήθος του, ως άνθρωπο και ως σχεδιαστή. Κοντά του έμαθα να τολμώ να μην φοβάμαι να κάνω λάθη, να δοκιμάζω νέα πράγματα, τεχνικές και να παίζω άφοβα με τα χρώματα. Μέσα από το έργο του να μετατρέπει υφάσματα που ήδη υπάρχουν σε μοναδικά κομμάτια υψηλής ραπτικής, μου έμαθε να εντοπίζω την ομορφιά στο κάθε τι. Πρώτα απ’ όλα έμαθα να πιστεύω σε μένα! Να εξελίσσομαι και να μαθαίνω συνεχώς. Τα μαθήματα που διδάχτηκα τόσο από τον Ronald Van Der Kemp όσο και από την Iris Van Herpen είναι πολλά και σημαντικά.
Θα μπορούσε, άραγε, η ανακύκλωση να γίνει κανόνας στην αγορά ρούχων στο μέλλον;
Ναι, πιστεύω θα μπορούσε, καθώς ο κόσμος αρχίζει να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τον αντίκτυπο των επιλογών μας, όσο αφορά την μόδα. Υπάρχουν πολλές καινοτομίες σε υφάσματα από ανακυκλώσιμες πλαστικές μπουκάλες, καθώς και καταστήματα για πώληση ή δανεισμό χρησιμοποιημένων ρούχων.
Комментарии