top of page
Writer's pictureMarina Christou

Λίτσα Γεωργίου: Με πινέλα και μπογιά ζωγραφίζει τον παράδεισο

Η Κύπρια ζωγράφος μέσα από το δρόμο της καλλιτεχνικής δημιουργίας συναντά τον «Δημιουργό των Πάντων», τον εαυτό της και τον κόσμο γύρω της


Πώς η ζωγραφική έχει μετατρέψει τον πόνο της αυτοάνωσης ασθένειας σε τέχνη;


Τα αυτοάνοσα νοσήματα διαταράσσουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων που πάσχουν από αυτά. Ωστόσο, η ζωγραφική, κατάφερε θαυματουργά να μετατρέψει τον πόνο της Κύπριας εικαστικού Λίτσας Γεωργίου σε Τέχνη! Πώς αντιμετωπίζει την αυτοάνωση ασθένεια, τι συναισθήματα της προκαλεί και πώς καταφέρνει να «κάθεται» μαζί της πλέον στο ίδιο τραπέζι;



Στην παρακάτω συνέντευξη περιγράφει πώς ξεκίνησε το ταξίδι της στον κόσμο της τέχνης και πώς κατάφερε να βρει τον τρόπο να την εκφράσει.


Όλα ξεκίνησαν πριν 8 χρόνια, όταν μετά από μία δύσκολη αυτοάνοση ασθένεια και χρήση σοβαρών παυσίπονων, αποφάσισα να πάω να δω μια εικαστική ψυχοθεραπεύτρια για να μπορέσω να διαχειριστώ τον σωματικό πόνο όσο μπορούσα με το μυαλό μου. Μέχρι τότε, δεν είχα ιδέα ότι μπορώ να ζωγραφίσω! Στο πρώτο ραντεβού, μού ζήτησε να ζωγραφίσω το κύτταρο μου… Είπα ‘εύκολο’,  πόσο λάθος μπορεί να πάει ο κύκλος και μπόλικα χρώματα; Το έχω είπα! Στο δεύτερο ραντεβού, μου ζήτησε να ζωγραφίσω το σώμα μου, τι στάση παίρνει την ώρα που πονάω. Από εκεί και πέρα, άρχισε το όμορφο δώρο που μου χάρισε ο Θεός μέσα από την ζωγραφική!



Η τέχνη υποχρεώνει τη σκέψη να πάει για λίγο σε δεύτερο επίπεδο, να σιγάσει. Εσύ πώς κατάφερες να βγάλεις το συναίσθημά σου στην επιφάνεια, να εκφραστείς, να εκτονωθεί και να συνδεθεί με την βαθύτατη πηγή ευζωίας που υπάρχει μέσα σου;


Ένα γνωμικό λέει «η ζωγραφική είναι ποίηση που σωπαίνει και η ποίηση είναι ζωγραφική που μιλάει». Όπως και στις ανθρώπινες σχέσεις, για να ακούσεις και να νιώσεις τον άλλο πρέπει πρώτα να σωπάσεις, στην τέχνη πρώτα σωπαίνεις, μετά παρατηρείς και μετά αρχίζεις να νιώθεις! Όλες αυτές οι σκέψεις, τα συναισθήματα, γίνονται εσωτερικές εικόνες που σιγά σιγά ωριμάζουν μέσα σου και αρχίζουν να θέλουν εξωτερίκευση. Κάπου έχει αρχίσει η δημιουργία ενός έργου. Είναι κάτι σαν γέννηση, τοκετός, μια κατάσταση… γεμάτη συναίσθημα οδύνης και χαράς!


«Η ζωγραφική για μένα είναι τρόπος έκφρασης και ίασης… μέσα από αυτόν τον δρόμο δημιουργίας συναντώ τον Δημιουργό των Πάντων, τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου με ένα τρόπο ονειρικό»


Ποιά είναι η προσωπική καλλιτεχνική σου φιλοσοφία και πώς βρίσκει σώμα στα έργα σου;


Υπάρχει τόσος πόνος και τόση ασχήμια γύρω μας που πρέπει ο καθένας από εμάς να παλέψουμε να κάνουμε τα πράγματα κάπως καλύτερα. Ο καθένας μας από το δικό του μετερίζι, με τον δικό του τρόπο. Φτάνει να υπάρχει αγάπη και σεβασμός. Μέσα στην αγάπη και τον σεβασμό ζει ο Θεός, έτσι ό,τι και να κάνεις, όπως και να το κάνεις, το αποτέλεσμα θα είναι όμορφο και θα το βιώσεις και εσύ που το δημιουργείς αλλά και ο άλλος που είναι ο αποδέκτης. Με αυτή την προϋπόθεση ξεκινάει το κάθε έργο. Καταθέτω ό,τι έχει ο κήπος της ψυχής χαρούμενο ή λυπημένο, όμορφο η άσχημο με αγάπη και σεβασμό. Η ζωγραφική για μένα είναι μέσο έκφρασης και ίασης, είναι το μέσο όπου μου χαρίζει στιγμές που συναντώ τον βαθύτερο εαυτό μου. Μέσα από αυτόν τον δρόμο δημιουργίας συναντώ τον Δημιουργό των Πάντων, τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου με ένα τρόπο ονειρικό.



Ποιά διαδικασία ακολουθείς για τη δημιουργία ενός έργου;


Με αφορμή κάτι που θα δω, ένα τοπίο, μια φωτογραφία ή κάτι που θα σκεφτώ, είναι η πρώτη επαφή ώστε να το περιεργαστώ πρώτα μέσα μου. Κάτι που θα με κεντρίσει ιδιαίτερα, πολλές φορές την ώρα που κοιμάμαι μέσα στον ύπνο μου ξεκινώ να το ζωγραφίζω από την αρχή μέχρι το τέλος. Το πρωί ξέρω πού θα πάει ακριβώς το κάθε χρώμα, που θα τραβηχτεί η κάθε γραμμή!  


«Λένε ότι πρέπει να υπάρχει “ελευθερία”, χωρίς όρια στις τέχνες, όμως στην προσπάθειά μας να ελευθερωθούμε, καταλήγουμε να διαστρεβλώνουμε ό,τι όμορφο με τόση τελειότητα μας έχει χαριστεί δωρεάν από τον Θεό τόσο πλούσια»


Σε ποιό ζωγραφικό ρεύμα κατατάσσεις τα έργα σου;


Η ζωγραφική ήταν ένα δώρο που μου χάρισε ο θεός, έτσι αντιλαμβάνεσαι ότι η τέχνη μου είναι άμεσα  συνδεδεμένη  μαζί  Του. Συνεπώς, το αποτέλεσμά της πρέπει να αποδίδει την προσωπική μου αλήθεια όποια και να είναι. Είναι η δική μου κατάθεση και θα πρέπει να έχει ένα τελικό αποτέλεσμα που να ικανοποιεί τη ψυχή μου, να μην την ταράζει, αλλά και τη ψυχή του θεατή. Πολλοί λένε, ότι, πρέπει να υπάρχει “ελευθερία” χωρίς όρια στις τέχνες γενικά. Στην προσπάθειά μας όμως να ελευθερωθούμε, καταλήγουμε να διαστρεβλώνουμε  ό,τι όμορφο με τόση τελειότητα μας έχει χαριστεί δωρεάν από τον Θεό τόσο πλούσια! Γι’ αυτό τον λόγο αγαπώ ιδιαίτερα την περίοδο της Αναγέννησης! Μια περίοδος που υμνεί με ζωντανά, όμορφα  χρώματα τη φύση, την προοπτική και τον άνθρωπο, διότι σεβάστηκε και απέδωσε όμορφα το ανθρώπινο σώμα.  Κυριαρχεί η ρεαλιστική απεικόνιση των φυσικών αναλογιών του σώματος σε αντίθεση με την αμέσως επόμενη  περίοδο που αναπτύχθηκε ο Μανιερισμός όπου οι εκφραστές του απεικονίζουν υπερβολικά παραμορφωμένες φιγούρες στην επιμήκυνση του ανθρώπινου σώματος. 


Αρκούν οι ακαδημαϊκές γνώσεις και το ταλέντο για να επιβιώσει καλλιτεχνικά και βιοποριστικά ένας ζωγράφος στην Κύπρο, σήμερα;


Τη ζωγραφική δεν την είδα ποτέ ως μέσο βιοπορισμού αλλά ως ένα ταξιδιάρικο μέσο που μου γιατρεύει τα μέσα μου. Αφιερώνω άπειρες ώρες, ατελείωτες, και η ανταμοιβή που νιώθω σε κάθε ξεχωριστό ταξίδι αξίζει τα λεφτά του κόσμου όλου! Πιστεύω όμως, έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, πως είναι αρκετά δύσκολο να βιοποριστείς μέσα από την ζωγραφική.



Τα τελευταία χρόνια η Λίτσα Γεωργίου δημιουργεί αριστουργήματα με διάφορα υλικά, όπως ακρυλικά, λάδια, νερομπογιές, κάρβουνο, ενώ προγραμματίζει την 3η της ατομική έκθεση μέσα στο 2023


Τα τελευταία χρόνια είσαι σε μεγάλη φόρμα, ασχολείσαι εντατικά με την ζωγραφική…


Είναι αλήθεια! Μέσα σε αυτά τα οκτώ χρόνια έλαβα μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, τρεις στην “Angels Art Gallery”,  δύο ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα με την εικαστική ομάδα “Art way” και μία ατομική έκθεση στον “Πολυχώρο Λόγου και Τέχνης” με τίτλο “Looking Back Going Forward το 2019”.  Επίσης κάποια έργα μου έχουν συμπεριληφθεί στο βιβλίο “Ζωγράφοι και Αγιογράφοι” του παρόντος, που εκδόθηκε από τον εικαστικό Μιχάλη Μιχαλάκη και ο κριτικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς με τίμησε με την κριτική του.


Υπάρχει η προοπτική νέας έκθεσης;     

 

Με την βοήθεια του Θεού, ναι, μέσα στο 2023 ετοιμάζω μία ατομική έκθεση.



Comments


bottom of page